fbpx
Select Page

Wat de Tour de France de grootste koers ter wereld maakt

De Tour de France is de jaarlijkse hoogmis van de wielrennerij. Dat heeft niet eens met de sportieve spanning te maken, want drie weken lang controleren de pionnetjes van Team Sky het hele peloton en op het einde wint Chris Froome. Een beetje zoals dat van het voetbal en die Duitsers… De geschiedenis? De Giro is bijna even oud. Het landschap? De Vuelta rijdt langs mooiere plekken. En toch blijft de Tour de France wereldwijd de meest bekeken koers. Sponsors staan te drummen voor een plekje en de persaandacht is enorm. Bij WAVE zochten we uit welke factoren de Ronde van Frankrijk zo groots maakt.

 

  1. De reclamekaravaan

Het is een traditie in de Tour de France: een uurtje voor de passage van de renners trekt een enorme reclamekaravaan door de straten. Die optocht is gebaseerd op twee aloude principes van de marketing: hoe luider je schreeuwt, hoe meer aandacht je krijgt. En als je wil dat mensen je product leren kennen, gooi het dan gewoon in hun gezicht.

Tijdens de doortocht van de karavaan passeren tientallen flashy praalwagens de revue. Telkens vergezeld door een soort ‘MC’, die tussen de luide beats door zoveel mogelijk lawaai maakt om de mensen op te jutten. En de Fransen smaken dat. Intussen strooien enkele bevallige hostessen gadgets en proevertjes in het rond. Zo kreeg mijn gezelschap een pakje droge worstjes tegen het gezicht gegooid. En of dat werkte: na een korte proefsessie wisten we meteen welke worstjes wij op onze volgende vakantie in Frankrijk zullen kopen.

 

  1. De samenhorigheid

Frankrijk is 1 tijdens de Tour. Waar de grote ronde voorbij komt, vieren de Fransen feest. Dorpen organiseren dorpsfeesten. Barbecues worden aangestoken en lokale artiesten vermaken het volk. De Fransen zelf doen er alles aan om met graancirkels, gekleurde koeien en grote posters op tv te komen. En chauvinistisch als ze zijn, roepen ze massaal de Franse renners vooruit. De Tour de France is een symbool voor een sterk, verenigd en ongenaakbaar Frankrijk. En zo hebben onze zuiderburen het graag.

 

  1. Du vin, du pain et de la famille

Het is een probleem waar de koers vandaag al langer mee kampt: niemand wil nog de hele dag langs de straat staan wachten om het peloton slechts 1 keer te zien voorbij razen. Behalve in Frankrijk dan. Langs het parcours zie je hoe de Fransen daar echt een familiedag van maken. De mensen weten op voorhand dat hun straat wordt afgesloten. Wij Vlamingen klagen daar over. De Fransen daarentegen nodigen hun familie en vrienden uit, zetten een partytent en een tafeltje langs het parcours. Flessen wijn, kaas, brood en barbecue. Meer hebben ze niet nodig.

 

  1. De organisatie

ASO is als organisator van de Tour de France een machtig instituut. Daar kunnen de kleine Vlaamse koersen niet tegenop. In Vlaanderen zitten we massaal voor de buis voor de Ronde van Vlaanderen. Maar voor de Tour de France zit de hele wereld voor de buis. Een renner die 1 keer de Tour wint, is wereldwijd bekender dan de Flandrien die vier voorjaarsklassiekers wint. In dat opzicht biedt de komst van Wouter Vandenhaute in het Vlaamse wielrennen een sprankeltje hoop. Onder impuls van Flanders Classics worden onze koersen professioneler aangepakt.

 

Op naar meer professionalisering

Toen Wouter Vandenhaute Flanders Classics in het leven riep en zich met de Vlaamse koers ging moeien, stond de wielerwereld op stelten. Als zelfverklaard visionair gooide hij het roer namelijk drastisch om: van kalenderwijzigingen tot grote veranderingen in de aloude parcours van de grote ronden. Zo ontstond er heisa ronde de Ronde van Vlaanderen omdat de Muur van Geraardsbergen geen rol van betekenis meer zou spelen. Toch zette zijn aanpak de Vlaamse koers weer op de kaart, en dat was hoog nodig. Want de wereld lag niet wakker van pakweg Gent-Wevelgem, terwijl de onverharde wegen, de plugstreets, intussen wel wat meer animo aan de wedstrijd geven.

De Ronde van Vlaanderen blijft een aantrekkelijke wedstrijd waar nu de Oude Kwaremont het verschil maakt. Daar passeert de koers bovendien enkele keren, wat voor de wielerfans dan weer leuk is. En fans beleven de koers in speciale fanzones. Vandenhaute probeert de koers te moderniseren. Dankzij hem bundelden Vlaamse klassiekers de krachten, wat de organisatoren machtiger maakt. Waar sommige in het verleden moeite hadden om het hoofd boven water te houden, zijn alle wedstrijden nu uit de rode cijfers. De Vlaamse koersen hebben door hun commerciële krachten te bundelen extra financiële middelen gekregen. Financieel, sportief en organisatorisch zijn er grote stappen vooruitgezet. Want of we het nu willen of niet: de tijden veranderen. En de koers moet mee.

Share This